فروش قیر امولسیون در تهران

فروش قیر امولسیون در تهران ۶۰-۷۰ و وکیوم با بالاترین کیفیت و پایین ترین قیمت مستقیم از پالایشگاه ،فروش قیر در تمامی گرید ها از پالایشگاه جی و چند پالایشگاه خصوصی
بشکه، جامبو ،قیمت عالی و رقابتی

برای خرید قیر امولسیون با شماره 09118512028  تماس بگیرید

قیرهای امولسیون باتوجه به نوع ذرات پخش‌شده به سه گروه تقسیم می‌شوند:
الف) نوع صابونی، که در این نوع یک محلول صابونی به عنوان مایع امولسیون عمل می‌کند، ب) نوع صابونی-رسی، که ترکیبی از ذرات رس و صابون در آن پخش شده‌اند و ج) نوع رسی، که در این نوع ماده‌ای معدنی که معمولاً رس می‌باشد بعنوان ذرات پخش‌شده انتخاب می‌گردد. معمول‌ترین رسی که بدین‌منظور به کار می‌رود رس بنتونیت (گِل سرشو) می‌باشد.
مزیت اساسی امولسیون‌ها نسبت به دیگر فرآورده‌های قیری سهولت در جابجایی آنها می‌باشد. در موارد ضروری با اضافه نمودن آب می‌توان غلظت امولسیون‌ها را کاهش داد. در هنگام استفاده از امولسیون‌ها احتیاج به هیچ حرارتی نمی‌باشد و این نوع قیرها دارای چسبندگی خوبی حتی بر روی سطوح خیس یا نم‌دار می‌باشند. این قیرها، بویژه نوع رسی آن، نسبت به انواع دیگر قیرها، فساد و خرابی کمتری را در اثر عوامل جوی متحمل می‌شوند.

کاربردهای قیر
در جهان صنعتی امروز کاربرد قیر حیطه گسترده‌ای را شامل گردیده است. عموماً در موقع به کارگیری قیرها، کیفیت مطلوب آنها کنترل می‌شود و محدوده این کنترل نیز توسط روش‌های کاربردی و عملکرد آنها مشخص گردیده‌اند. کاربرد قیرها در ساختمان نیز طبق همان اصول عمومی مدنظر قرار می‌گیرند.
پوشش‌های سقف و دیواره‌های جانبی
کیفیت چسبندگی و عایق رطوبت بودن، همراه با قیمت ارزان، قیرها را به عنوان عاملی محافظ در ساخت پوشش‌های سقفی ایزوگام ، پوشش‌های آماده، توفال کوبی و پوشش‌های جانبی مدنظر قرار می‌دهد. پارچه‌های (گونی‌های) اشباع شده، که در ساخت پوشش‌های سقفی و به عنوان اساس برای پوشش‌های سقفی آماده، توفال کوبی و پوشش‌های جانبی به کار برده می‌شوند، قیرهایی با درجات ویژه را نیاز دارند. قیر بایستی در دمای اشباع شدن دارای لزجتی کم بوده و نقطه شعله‌وری آن بالای درجه حرارت مزبور باشد. قیر بایستی قادر باشد تحت درجه حرارت‌های پائین بخوبی بلند شود. قیرهای نفتی که عموما در آماده‌سازی چنین پارچه‌هایی استفاده می‌شوند دارای نقطه نرمی حدود 60 درجه سانتی‌گراد و درجه نفوذ 50 می‌باشند (شکل 9-2 را ملاحظه نمائید).
محصولات سقفی آماده (پوشش‌های سقفی غلتک‌خورده) به همان خوبی توفال کوبی‌ها (شکل 9-3) و پوشش‌های جانبی، پس از آغشته شدن توسط قیرهای نفتی اندود می‌شوند و در بیشتر موارد اندود قیری همراه با دانه‌های معدنی شکسته داخل آن غلتک زده می‌شود. قیرهای به کار رفته در پوشش‌ها (روکش‌ها) معمولاً از قیرهای محلول شماره 1 می‌باشند که نقطه نرمی آنها بین 93 تا 116 درجه سانتی‌گراد خواهد بود. این نوع قیرها معمولا از فرآورده‌های هوادیده (دمیده شده) با مقادیر نفوذ پائین (بین 18 تا 20) در درجه حرارت 25 درجه سانتی‌گراد می‌باشند و در برابر حرارت حساسیت کمی از خود نشان می‌دهند.

پوسته‌ها و پوشش‌های عایق رطوبت
قیرها جهت ایجاد پوششی عایق رطوبت برای دیوارها و ایجاد پوسته‌های عایق رطوبت در ساختمان‌ها و دیگر سازه‌ها به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. زمانیکه قیرهای عمل‌آمده با حرارت در جاهایی که در معرض درجه حرارت بالا نیستند، موردنیاز می‌باشد، انواعی از قیر که دارای نقطه نرمی پایین (بین 46 تا 63 درجه سانتی‌گراد) و درجه نفوذ بالا (تا 85) می‌باشد، استفاده می‌گردد. زمانیکه قیرها بر روی سطوح قائمی که در معرض تابش مستقیم نور خورشید هستند، استفاده می‌شوند بایستی از نوعی با نقطه نرمی بالاتر (بین 93 تا 104 درجه سانتی‌گراد) و درجه نفوذ کمتر (بین 15 تا 25) انتخاب گردند. قیرهای محلول و امولسیون‌ها که در شرائط سرد عمل آمده‌اند، بطور گسترده‌تری جهت مقاصد فوق به کار می‌روند.

استفاده از قیر در جاده‌سازی
از محلول‌ها و امولسیون‌های قیری بیشتر در ساخت جاده‌ها (شکل 9-4)، نگهداری جاده‌ها و ساخت باند فرودگاه‌ها (شکل 9-5) استفاده می‌گردد.
قیر در عملیات جاده‌سازی، در کنار دانه‌های سنگی به عنوان چسب عمل می‌نماید (شکل 9-6). قبل از آنکه قیر بتواند با شن، سنگ شکسته یا ماسه، مخلوط گردد، بایستی با حرارت دادن، استفاده از حل‌شونده‌ها یا امولسیون شدن در آب، بصورت مایع در آید.
عدم سازگاری بین دو قیر متفاوت عاملی است که بایستی با دقت مورد توجه قرار گیرد. اگرچه این مسائل همیشه اتفاق نمی‌افتند، ولی قابل توجه است که بعضی اوقات اگر قیر نفتی بر روی پس‌مانده قطران اضافه گردد، نرم شده و پس‌مانده را ترک می‌نماید. و اگر پس‌مانده قطران بر روی قیر نفتی اضافه شود، پس‌مانده سخت شده و ترک می‌خورد. بنابراین توصیه می‌گردد در صورت امکان از استفاده این دو قیر با یکدیگر پرهیز شود.

قیرهای مایع جهت روکش جاده
بیشتر قیرهای نفتی مایع که جهت جاده‌سازی به کار می‌روند قیرهای محلول می‌باشند که با در نظر گرفتن نوع حل‌شونده‌ای که استفاده می‌شود به سه گروه عمومی تقسیم می‌گردند. زمانی که از بنزین به عنوان یک حلال استفاده می‌شود، فير مابع بطور سریع عمل آورده می‌شود  نفت چراغ با سرعت متوسط قیر را عمل می‌آورد، نفت‌های کوره‌ای سنگین‌تر، قیر را با سرعت کم عمل می‌آورند. این اصطلاحات سرعت محو شدن حلال در طی مرحله ساخت با پس از اتمام عملیات جاده‌سازی را نشان می‌دهند.
هر یک از این سه نوع قیر خود به شش گروه تقسیم می‌گردند (۰ تا ۵) که این تقسیمات براساس تفاوت در لزجت آنها می‌باشد. گروه صفر دارای پائین‌ترین لزجت می‌باشد و در حرارت‌های معمولی جاری می‌گردد. مواد گروه ۵ تقریبا به حالت نیمه‌جامد می‌باشند. تفاوت در لزجت از تنوع و مقادیر حلال‌ها در هر شرایطی ناشی می‌شود. قیرهای مایعی که بطور آهسته عمل آورده می‌شوند نیز از پالایش قیرهای ناخالص مایع تا رسیدن به غلظت‌های موردنیاز، تولید می‌گردند. قير مایع برگزیده شده برای هر پروژه به شرایط و حالات ساخت بستگی خواهد داشت. عموماً قیری که سريع عمل می‌آید، می‌تواند به عنوان یک چسب برای دانه‌های با دانه‌بندی گسترده بکار رود که در طی مخلوط کردن بسرعت روکش شود. قیرهای عمل آمده با سرعت متوسط، برای دانه‌های با دانه‌بندی متراکم که زمان مخلوط کردن بیشتری را لازم دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. قبرهای عمل آمده با سرعت کم برای دانه‌هایی که زمان مخلوط کردن بیشتری را لازم دارند و نیز برای پروژه‌هایی که در آنها عمليات جاده‌سازی بطور منقطع اجرا می‌گردد، استفاده می‌شوند.

چسباننده‌های قیری جهت روکش جاده
چسباننده‌های قیری، چسب‌هایی می‌باشند که معمولا برای جاده‌سازی‌های قیری گران‌تر استفاده می‌شوند. این مصالح نیمه‌جامد نيز با توجه به سختی‌های متفاوت به گروه‌هایی تقسیم‌بندی می‌شوند. برای گروه‌بندی آنها از آزمایش نفوذ استفاده می‌شود. عمومی‌ترین گروه‌هایی از چسباننده‌های قیری که مورد استفاده می‌باشند در جدول (9-1) نشان داده شده‌اند. درجه نفوذ ۵۰ تا 6۰ سخت‌ترین چسباننده قیری و درجه نفوذ ۱۵۰ تا ۲۰۰ نرم‌ترین آنها می‌باشد.

جدول 9-1) درجه‌بندی چسباننده‌های قیری
درجه نفوذ     گروه
50 to 60        1
60 to 70       2
70 to 85       3
85 to 100     4
100 to 120    5
120 to 150    6
150 to 200    7

کاربردهای متفرقه قیر
از کاربردهای دیگر قیر در ساختمان می‌توان استفاده از آن در ساخت چسبنده‌ها، عایق‌بندها، پوشش‌های آکوستیک، رنگ‌ها، پوشش کف، پانل‌های الیافی لایه‌لایه و انواع ماستیک‌ها را نام برد. در بیشتر موارد، می‌توان با اضافه نمودن مواد معدنی به قیرها خواص آنها را اصلاح نمود که نوع مواد معدنی اضافی به فرآورده نهایی مطلوب بستگی خواهد داشت.
قیر از دیدگاه مقررات ملی ساختمانی ایران
قیر ماده‌ای است سیاه‌رنگ، مرکب از هیدروکربورهای آلی با ترکیبات پیچیده که از تقطیر نفت خام به دست می‌آید. قیر در طبیعت هم، به صورت معدنی، مخلوط با مواد معدنی دیگر، وجود دارد.

دسته‌بندی قیرها
قیرها را به صورت زیر طبقه‌بندی می‌کنند:
الف - قیرهای جامد
که علامت اختصاری آنها A.C است. این محصولات مستقیما از تقطیر نفت خام به دست می‌آیند و برحسب درجه نفوذپذیریشان نام‌گذاری شده‌اند.
نفوذپذیری قیر را با مقدار فرورفتگی گلوله‌ای به وزن معین در دمای معین و در مدت معین در قیر مورد نظر می‌سنجند. قیرهای نرم‌تر که دارای درجه نفوذپذیری بیشتری‌اند (درجه نفوذ 60 تا ۳۰۰) از تقطیر نفت خام به دست می‌آیند و قیرهایی که دارای درجه نفوذپذیری کمتری‌اند (درجه نفوذ ۱۰ تا 6۰) از طریق هوا دادن به قیرهای نرم تولید می‌شوند. قیرهایی که مستقیما از تقطیر نفت خام در ایران به دست می‌آیند به شرح زیرند:
قیرهای ۷۰-60 و ۱۰۰-۸۵ و ۱۵۰-۱۳۰ و 2۰۰-۱۸۰ و ۲۵۰-۲۲۰ و ۳۲۰-۲۸۰ و قیرهائی که با هوا دادن به یکی از قیرهای نرم فوق تهیه می‌شوند، به شرح زیرند:
قیرهای ۲۰-۱۰، ۳۰-۲۰ و 40-۳۰ و ۵۰-40 و در بعضی موارد ۷۰-6۰. اعداد مذکور مشخص‌کننده درجه نفوذ‌پذیری قیرند.
ب. قیرهای جامد اکسیدشده
که با علامت اختصاری R، که معرف انعطاف‌پذیری قیر است نشان می‌دهند. این قیر از دمیدن هوا در مخلوطی از قیرهای نرم و مواد روغنی سنگین به دست می‌آید و برحسب نقطه نرمی و درجه نفوذپذیری آنها را به صورت زیر نام‌گذاری کرده‌اند:
۲۵-۸۵ R و ۱۵-9۰ R.
اعداد ۸۵ و ۹۰ نقطه نرمی قیر و اعداد ۱۵ و ۲۵ درجات نفوذپذیری آنها را نشان می‌دهد و بدین‌ترتیب، هرچه درجه نفوذپذیری بیشتر باشد، قير نرم‌تر است و برعکس کم بودن درجه نفوذپذیری معرف سختی قیر است.

ویژگی‌های عمومی قیرها عبارت‌اند از:
غیرقابل نفوذ بودن در مقابل آب و رطوبت؛
مقاومت در برابر اسیدها، بازها و نمك‌ها؛
قابلیت کشسانی؛
چسبندگی؛
محلول بودن در بعضی از حلال‌ها، بدون از دست دادن خواص؛
تشکیل دادن قشر نازک پایدار بر روی اجسام مختلف؛
داشتن رنگ ثابت؛
عایق بودن در مقابل جریانات الکتریکی.

معایب قیرها
قیر در وضعیت‌های زیر برخی از خواص خود را از دست می‌دهد، به طوری که نمی‌توان از آن به خوبی استفاده کرد:
الف- تجزیه شدن در دمای زیاد و تبدیل آن به زغال، توام با اشتعال.
ب  نداشتن خاصیت چسبندگی در محیط مرطوب و آلوده به خاک نرم.
پ- تغییرشکل در مقابل فشار و حلال‌ها.
حمل و نقل قير
قیر را معمولا در بشکه‌های سیاه‌رنگ استوانه‌ای‌شکل فلزی و یا در کارتن حمل و نقل می‌کنند و شناسائی نوع آن از روی علامت برجسته‌ای صورت می‌گیرد که مشخص‌کننده نرمی و درجه نفوذپذیری قیر است