البته تصویر بالا زیاد ربطی به موضوع نداشت!!!
فرض كنيد با لباس سياه وارد مجلس عروسى شويد و به محض ديدن عروس و داماد شروع به شيون و زارى كنيد! چه واكنشى نسبت به شما نشان می دهند؟ حال فرض كنيد با لباس و آرايشى غيرعادى وارد مجلس عزا شويد و در مقابل صاحب عزا به كف زدن و پايكوبى بپردازيد، در اين حالت با شما چگونه برخورد می كنند؟
اگر كسى را كه به اين شكل مجلس عروسى يا عزا را به هم زده، نزد قاضى ببرند به نظر شما قاضى اولين سوالى كه مطرح می كند چيست؟ او مى پرسد چرا از خود رفتارى نشان داديد كه با شرايط طبيعى آ نجا همخوان نبود و كارى كرديد كه ديگران عليه شما واكنش نشان دهند؟
چرا خودتان با رفتار نابجا و نامناسب كارى كرديد كه ديگران به شما اهانت كنند مهم نيست شما در دفاع از خود چه مى گوييد. هرچه بگوييد نمیتواند رفتار نامناسب شما را توجيه كند. جالب اين جاست كه در اين مواقع هيچ كس از شما دفاع نمى كند و رفتار شما را منطقى نمى داند. همه مى گويند « مثل آدم رفتار مى كردى تا اين بلا سرت نيايد »
هيچكس مُد خاص لباس شما را در آن شرايط تحسين نمىكند. هيچ آدم عاقلى رفتار نامتعارف شما را نشانه روشن فكرى يا تفكر مدرن شما نمى داند. هيچ كس افرادي را كه عليه شما واكنش نشان دادند مقصر نمى شمارد و حتى به آنها حق هم مى دهند كه شما را از مجلس خود يا آ نجا بيرون راندند.
اگر هم اعتراض كنيد به شما می گويند نمى رفتى يا اگر مجبور به رفتن بودى شكل و شمايلت را غيرعادى نمى كردي و رفتار غيرطبيعى از خود نشان نمى دادى! اگر غير از اين عمل كرده اى پس يا قصد توهين داشتى يا مى خواستى مسخره بازى دربياورى، در نتيجه بايد هم انتظار برخورد نامناسب از سوى حاضران را داشته باشى به زبان ساده، رفتار انسان، جدا از اين كه پيام رسان باورها و ديدگاههاى درونى اوست، بايد نقش حفاظتى براى حفظ اعتبار و حتى بدن او را نيز ايفا كند.
رفتار انسان حفاظى است خودساخته كه فرد میتواند به كمك آن در جامعه، براى خود هال هاى امنيتى بسازد كه از او در مقابل برخورد نامناسب افراد بی اخلاق محافظت كند. آيا دقت كرده ايد كه افراد بدطينت جامعه، به گروه خاصى از آدمها بيشتر آسيب می رسانند و مزاحمت ايجاد می كنند؟ اگر خوب به رفتار و ظاهر افراد آسيب ديده دقت كنيد مى بينيد هر چند بسيارى از آنها قربانيانى بى گناه بوده اند، اما خود آنها هم در آسيب ديدنشان چندان بی تقصير نبوده اند و در واقع با رفتار ناهنجار و نامتعارف خود، به شكلى خود را طعمه افراد خلاف كار كرده اند و به راحتى به دام اين شيادان افتاده اند.
بعضی ها اين تغيير اجبارى رفتار و شكل ظاهر در موقعيت هاى مختلف اجتماعى را نوعى دورويى مى دانند و معتقدند فرد بايد درون و بيرون وجودش يكسان باشد، اما نكته اين جاست كه رفتار ما قبل از اين كه بيانگر ايده هاى قلبى و درونى ما باشد بايد نقش حفاظتى و امنيتى را نيز براى وجود ما ايفا كند. رفتارى كه در موقعيت هاى خاص به ما و اطرافيانمان آسيب برساند و ما را در آن موقعيت ها بيشتر در معرض خطر قرار دهد بايد در آن شرايط پنهان شود و به جاى آنها رفتارهاى جايگزين با قدرت حفاظتى قوی ترى ارائه شود. خيلی ها كه به ظاهر مخالفت می كنند با اين تغيير رفتار وابسته با شرايط , در شبانه روز دائم از اين شگرد براى حفاظت از منافع و مراقبت از جسم و اعتبار و ذهن و روان خود استفاده مى كنند.
كافى است آنها را در طول شبانه روز زير نظر بگيريد و ببينيد در موقعيت هاى مختلف و در مقابل اشخاص گوناگون چگونه رفتارهاى بهينه با حداقل خطرپذيرى و بيشترين منفعت را از خود بروز می دهند. از سوى ديگر خيلى از كسانى كه اصرار به رفتارهاى نامتعارف در همه موقعيت هاى زندگى دارند، در دفاع از رفتارهاى غيرعادى و شكل ظاهري خود، آزادى انسان را بهانه می كنند و می گويند هر انسانى حق دارد هر رفتار و ظاهرى را كه دوست دارد انتخاب كند و اين بقيه هستند كه بايد حد و مرز خود را بشناسند و در مقابل اين ناهنجاریها از خود واكنش نشان ندهند.
اما اين بهانه و دفاع در عمل جواب نمی دهد. در حال حاضر به هر كشورى قدم بگذاريد و بخواهيد لجوجانه به شكلى غيرعادى عمل كنيد و با بی اعتنايى، قوانين و قواعد اخلاقى و رفتارى مناطق مختلف آن كشور را رعايت نكنيد، بدون هيچ ترديدى با واكنش جدى ساكنان آنجا روبه رو می شويد. بايد باور كنيم كه واكنش هاى رفتارى ما زبان بدن ما هستند و اگر موقع صحبت كردن در موقعیت هاى مختلف روى حرف زدن و جملاتى كه بر زبان می آوريم حساس هستیم و بسته به شرايط و افرادى كه در اطراف ما هستند به شكل هاى مختلف سخن میگوييم، بايد همين حساسيت را نسبت به زبان بدن و واكنش هاى رفتارى خود داشته باشيم.
ما قبل از هر چيز بايد محافظ وجود خودمان باشيم و نبايد بی دليل با دست خودمان، داشتنی هايمان را در معرض خطر قرار دهيم. موفق ها قبل از هر چيزى رفتار خود را تحت كنترل دارند و خوب مى دانند يك واكنش غلط مى تواند كل تلاش آنها براى برنده شدن را زير سوال ببرد. به همين خاطر روى تك تك واكنش هاى رفتارى خود حساس اند و بسته به هر موقعيتى واكنش رفتارى مناسب آن موقعيت را از خود نشان می دهند. آنها بی نقص عمل می كنند نه به این خاطر كه نقصى ندارند، بلكه چون مواظب اند تا نقص هاى وجودى خود را در رفتارشان آشكار نكنند. آنها خوب میدانند بزر گترين ضربه زن زندگى هر فرد، خودِ آن فرد است و ديگران براساس معدل رفتارهاى يك انسان در موقعي تهاى مختلف است كه او را ارزيابى كرده و فرص تهاى بزرگ را در اختيار او قرار مى دهند. موفق ها خوب بلدند از رفتار حساب شده و مدبرانه خويش حفاظى قدرتمند و مطمئن براى خود و اطرافيانشان درست كنند. آنها هر جايى كه وارد مى شوند مى دانند با احترام با آنها برخورد خواهد شد، نه به اي نخاطر كه ديگران آنها را میشناسند، بلكه به اين دليل كه خوب بلدند از رفتار خود براى حفاظت از حرمت و اعتبارشان استفاده كنند. رفتار يك فردِ موفق اولين چيزى است كه در او مشاهده میكنيد و شما را وادار به احترام میسازد. افراد موفق بسيارى از موفقيت هاى خود را مديون رفتار حساب شده و بى نقص خود در موقعيت هاى مختلف هستند. اين را مى توانيد به وضوح در برخوردهاى آنها ببينيد.
سهيلا ثقفى : حفاظ خودساخته!
